„Nie idź za mną, bo nie umiem prowadzić. Nie idź przede mną, bo mogę za Tobą nie nadążyć. Idź po prostu obok mnie i bądź moim przyjacielem.” Albert Camus
Gdzieś pośrodku zmagań z szarą rzeczywistością gubimy to, co naprawdę ważne, tracimy orientację w terenie. Nagle okazuje się, że zamiast iść obok zaczynamy się ścigać, przepychać i potrącać, a czasem nawet nieświadomie podstawiać drugiej stronie nogę. Przypinamy sobie łatki, stawiamy oceny, krytykujemy i czujemy rozczarowanie, albo nawet wiele rozczarowań…