Każdy z nas ma swoją historię. Przez całe życie pleciemy setki opowieści i ciągniemy tysiące różnych wątków. Każda z nas przeżywa wzloty i upadki, rozkosz, radość i smutek. Czasami życie nas przerasta, innym razem zaskakuje i zachwyca.
Z całego serca zapraszam na kobiece opowiadania. Może, choć na chwile, poprawią ci humor, rozpromienią, skłonią do refleksji, przywołają wspomnienia lub obudzą uśpione emocje.
Zapraszam na powiadania dobrze przyprawione. Na słodko. Na słono. Na kwaśno. Na gorzko.
Była bombardowana milionem myśli na minutę kwadratową. Jej głowa wypluwała tony wniosków, opinii i wątpliwości. Odpędzała się od tych namolnych przybyszy, ale niezbyt skutecznie. Czy powinna, a może nie, dlaczego, jakim prawem i po co… Nie przypominała sobie, żeby kiedykolwiek wcześniej, podjęcie jakiejś decyzji, przychodziło jej z takim trudem.
Sama jestem sobie winna. Miesiące, kiedy nie widuję jej twarzą w twarz zawsze usypiają moją czujność. Całkowicie zapominam o jej istnieniu żyjąc nadzieją. Wiarą, że czasy Zdziśkowego gniewu i szaleństwa – minęły bezpowrotnie. I wszystko będzie już NORMALNIE, po ludzku, z życzliwością… I zawsze, kiedy czuję błogostan wynikający z przekonania, że tak będzie już zawsze – Zdziśka się odpala, detonuje i bryzga jadem. Nieoczekiwanie.
Zuzia była coraz pewniejsza, że rodzinny eksperyment wypali. Zdawało jej się, że teraz nic już nie stanie na przeszkodzie budowaniu dobrych relacji między rodzicami. Zarówno mama, jak i tata, sprawiali wrażenie ludzi, którzy wreszcie uporządkowali bałagan w swoich głowach.
Stara i głupia – myślała o sobie pijąc gorącą herbatę i uśmiechając się w myślach do ciepłych jeszcze wspomnień. Było już późno, ale zupełnie nie chciało jej się spać. Czuła niedosyt zmieszany z subtelnymi wyrzutami sumienia, a może lekkim wstydem albo lękiem. Chyba nie potrafiła, na gorąco, nazwać tych uczuć. Zresztą jakie one miały teraz znaczenie. Uczucia. Pojawiają się i znikają w zależności od fazy księżyca. Martwiło ją co innego. Gdyby ktokolwiek dowiedział się o tym, co dzieje się między nią, a Janem – mogłoby być wesoło…
Nie widział tego. Odkąd odkrył, że Joanna zdradza jego syna nie umiał sobie wyobrazić, że tych dwoje nadal będzie razem. Po jego trupie…
Chotomów ją urzekł, zaczarował. On zdecydowanie skłaniał się ku willi w Wawrze. Było bliżej do Warszawy i do szpitala w którym pracował, dom miał większy metraż, a cena była porównywalna. Ustalili jednak, że decyzję podejmą po głosowaniu. A co jeśli będzie remis?
Obejrzała z Igorem i Zuzką dwa domy, które na poważnie brali pod uwagę. Było morze ekscytacji, Podniesione z wrażenia głosy, wypieki na policzkach i mnóstwo radości, którą zaburzał jedynie fakt, że starsza córka nie zdecydowała się uczestniczyć w tych ważnych przecież dla nich wszystkich wyborach. Wielka radość nie pozbawiona była swojego wielkiego cienia.
Powoli dochodził do wniosku, że całe jego życie było oparte na błędnych założeniach. Szczęściem nie była wcale władza ani oszałamiająca kariera i sukces zawodowy. Nie potrzebował spektakularnych osiągnięć, by czuć, że coś znaczy, że jest coś wart. Wystarczyło znacznie mniej…
Mówią, że po każdej burzy nastaje słońce. Kiedyś powiedziałaby, że to puste słowa, głupie gadanie-teraz pomyślała, że tak właśnie jest. Poczuła jego promienie na swoim policzku, poczuła je nawet w głębi duszy. Igor był żywym dowodem na to, że można się zmieniać – skutecznie. Zmieniając siebie -zmieniał także jej świat.
Matka Joanny miała ogromne wyrzuty sumienia. Czuła, że nie sprawdziła się jako matka decydując się na karierę i pozwalając, by Aśkę wychowywał jej nieodpowiedzialny i rozedrgany emocjonalnie mąż fajtłapa. Czego on mógł ją nauczyć, co pokazać, jakie wartości wpoić? Sam przecież miotał się bezustannie między pasją, brakiem weny i płonnymi nadziejami, że kiedyś, ktoś się na nim pozna…
Jeśli chcesz otrzymywać ode mnie wiadomości – wpisz poniżej swoje imię oraz e-mail.
