„Zdziśka nie wyróżnia się niczym szczególnym. Na pierwszy rzut oka jest jak wszyscy. W sile wieku, kudłata, o figurze gruszki, farbowanych, brązowych włosach, perkatym nosku i przerośniętym ego. To ego wystaje z niej właściwie z każdej strony. Powiewa w dziurkach od nosa, szeleści w uchu i na czubku głowy także straszy.
Zdziśka jest trochę jak przyczajony tygrys, ukryty smok. Nigdy nie wiadomo kiedy wynurzy się z nory i zaatakuje. A potrafi uszczypnąć boleśnie.”
Zapraszam na Ego!Felieton ze Zdziśką w roli głównej!
Sama jestem sobie winna. Miesiące, kiedy nie widuję jej twarzą w twarz zawsze usypiają moją czujność. Całkowicie zapominam o jej istnieniu żyjąc nadzieją. Wiarą, że czasy Zdziśkowego gniewu i szaleństwa – minęły bezpowrotnie. I wszystko będzie już NORMALNIE, po ludzku, z życzliwością… I zawsze, kiedy czuję błogostan wynikający z przekonania, że tak będzie już zawsze – Zdziśka się odpala, detonuje i bryzga jadem. Nieoczekiwanie.
Wiele razy mówiłam, że Zdziśka potrafi dać popalić, że jest nieprzejednana i niezmiennie przekonana o słuszności swoich poglądów. Nawet tych najbardziej kontrowersyjnych. Tym razem znowu pokazała na co ją stać…
Każdy nosi maskę. Mamy ich tysiące. Nie wszyscy się nad tym zastanawiają. Bywa, że robią to nawet bezmyślnie, odruchowo.Niektóre maski przywdziewamy na specjalne okazje, a niektóre nagle zdejmujemy – właśnie wtedy, kiedy każą nam je nosić bez przerwy.
A już miałam nadzieje, że im bliżej świąt, tym będzie spokojniej. Lampki miejskie odpalone, klimat zacny, wszędzie grzmią kolędy, ludzie zagonieni, ale uśmiechnięci. Niestety na Zdziśkę magia Świąt najwyraźniej nie działa i tyle. A może… może to kwestia tego umięśnionego troglodyty? Sama nie wiem. Na Zdziśkę chyba po prostu nie ma lekarstwa…
No i stało się! Zdziśka została matką i wróciła do kamienicy. Dlaczego wróciła i po co w ogóle znowu o niej piszę?
Continue Reading…
Czasem luksusem niedocenianym jest zrządzenie losu sprawiające, że kogoś zwyczajnie nie spotykamy na swojej drodze. Jakby rozpłynął się w powietrzu. ULOTNIŁ! Moim udziałem, aż do wczoraj, był właśnie ten rodzaj LUKSUSU…
Widok Zdziśki w samochodzie zastępczym nie sprawił mi przyjemności. Ku zaskoczeniu zasępił mnie i przygnębił. Zdziśka wciśnięta w mini autko w kolorze bladoróżowym wyglądała nie tylko karykaturalnie, ale nawet lekko przerażająco.
Zdziśka za kierownicą to temat na osobną pogadankę! Odkąd zrobiła kurs w szkole bezpiecznej jazdy – jest niekwestionowanym autorytetem na drogach, dróżkach i bezdrożach! Ostatnio przekonałam się o tym na własnej skórze! I to w samym środku MIEJSKIEJ DŻUNGLI…
Nie wiedziałam jej już kawałek czasu. Zrobiło się błogo i spokojnie aż do dziś, kiedy to znowu się na nią natknęłam…
Nie, nie, nie! Zdziśka nie stała się ani dobra, ani tym bardziej rada. Lata na miotle po schodach i straszy…
Jeśli chcesz otrzymywać ode mnie wiadomości – wpisz poniżej swoje imię oraz e-mail.
