Przemyślenia o wrażliwości…
Wrażliwe dusze kroczą po cienkim lodzie
niosąc ogromny bagaż emocji
Czują każdym fragmentem skóry
ocierają się o codzienność raniąc serce
Wrażliwe dusze wypłakały już wszystkie łzy
dostępne w pakiecie od życia
Cierpią więc milcząc
I podkulając pod siebie smutek
Wrażliwe dusze są jak motyle
delikatne, ulotne i bardzo ostrożne
Boją się zranić innych
Więc nadstawiają drugi policzek – na wszelki wypadek
Wrażliwe dusze potrzebują błękitu nieba i słońca
A życie serwuje im zwykle burze i sztormy
Przypominają piórko tańczące na wietrze
Niesione na oddechach, tych, którzy zawiedli
Kasia Kosmal
Photo by Vladislav Bogatkin on Unsplash
