Śmierć jest niewyobrażalna. I nie prowadzi dyskusji. Nie negocjuje. Gasi światło kiedy uzna to za stosowne zostawiając ciemność i cierpienie. Koniec. Kropka.
Dziś Wszystkich Świętych, jutro Zaduszki pokłońmy się wspomnieniom, utulmy żal i pomyślmy ciepło, o tych, którzy dali nam tak wiele, którzy będą żyli w nas do końca naszych dni.
Na co dzień wolimy o niej nie myśleć. Bo przynosi ból, bo zabiera nam to, co najcenniejsze… życie
„Pamięć jest jak szkło (…). Ci, którzy odeszli, wciąż są widoczni, całkiem z bliska. Ale nie możemy się nawzajem dosięgnąć. Śmierć jest niema. Zabrania rozmowy, dopuszcza wyłącznie ciszę.” Henning Mankell „Chińczyk „
Kiedy przychodzi nie pyta nikogo o zdanie. Podejmuje decyzję i zostawia w spadku rozpacz. I piętrzące się w naszych głowach myśli, pytania, niewypowiedziane słowa. Słowa,które grzęzną w gardłach…
„Każda śmierć wszystko kwestionuje i zmusza nas do podejmowania na nowo, poniekąd zaczynania raz jeszcze naszego życia.” Emil Cioran „Zeszyty 1957-1972”
Wraz z osobami, które kochamy, które są nam bliskie – umiera cząstka nas samych. Coś w nas gaśnie. Nieutulony żal siada na sercu i dusi, zalewa duszę łzami, niemocą, lękiem, samotnością.
Fotografia
„Gdy się miało szczęście, które się nie trafia:
czyjeś ciało i ziemię całą,
a zostanie tylko fotografia,
to – to jest bardzo mało…..”Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
Dziś wspomnijmy, obejrzyjmy stare zdjęcia, posłuchajmy piosenek, które cudownie nam się kojarzą, pomódlmy się, pomyślmy ciepło, porozmawiajmy z Nimi w myślach. Czujmy, płaczmy, bądźmy.
Tak bardzo ich brakuje… ale nadal żyją. W nas!
Postarajmy się BYĆ, KOCHAĆ, DOCENIAĆ. Dni każdego z nas mają termin przydatności. Zanim słowa ugrzęzną w gardłach – KOCHAJMY JAKBY ŚWIAT MIAŁ SKOŃCZYĆ SIĘ JUTRO!
1 listopada – WSZYSTKICH ŚWIETYCH
2 listopada Zaduszki
Photo by Angelo Del Prete on Unsplash
